hehehe..
lingid naman sa kaalaman ng lahat na may sarili akong pamilya sa loob ng sja...
may mga taong alm ko na masyadong malapit sa aking puso...
iilan lamang sila...
pero napakalaki ng ginagampanan nila sa king buhay at sa aking puso...
sila yung mga taong alam ko kahit anong mangyari....
mamahalin ako...(joke)
masyadong madrama...
maraming tao ang bumubuo sa akin sa loob ng institusyong aking pingtatrabahuhan..
yun yung mga taong sobrang lapit na itinuturing ko ng pamilya..
ang mga anak ko..
apo ko...
kapatid ko...
pamankin ko..
at ang mga kaibigan ko...
may tatlong babaeng sigurong malaki ang naging parte sa buhay ko ito yung mga kaibigan kong sobrang lapit sa akin...
mga baliw kong kaibigan...
na kahit anong mangyari walang iwanan....
sa iyakan, sa tawanan magkasama kami nyang mga yan...they help me always,
pero most of the time ako ang nakakatulong sa kanila...
hahaha....
yan ang matalik kong kaibigan...
c cheng, rhy, at kat...
mga anak ko...
nagsimula ako sa isang anak...
isang lalaki na napalayo sa kanyang ama ng mahabang panahon...
hanggang sa humantong na tawagin nya akong itay...
Si mikko dionisio hindi ko man tunay na anak...
e talagang parang anak ko na...
gulo noh...
hehe..
pero mabait ang anak kung ito...
matigas nga lang ang ulo..
hahaha....
pero sa totoo lang..
sobrang love ko ito...
sumunod ay isang maputing babae na sobrang napalapit sa aking puso...
hindi man laging nagsasabi ng problema (ayaw nya kasi akong namomreblema)..
sobrang love q xa...
as in...
ang pangalan nya ay amanda...
namimiss q n nga sya eh..
kahit ngkikita kami lagi...
di na kasi nya ako masyado nahhug...
hahah..
pero lagi kami ngsasabihan ng i love you...
matigas an ulo...
yan ang pagkakakilala ng iba sa kanya...
pero ano nga ba ang meron sa kanya at naging anak ko siya..
pangatlo siya sa naging anak ko...
matigas ang ulo..
pero once na pagsabihan mo....
makikinig naman sa iyo...
lahat ng tao nagbabago...
at isa sya sa nakakitaan ko nun...
yan si matthew geronimo....
hindi pa ito tapos...
to be continued...
